Dover en meer

10 augustus 2009 - Dover, Verenigd Koninkrijk

07-08-2009

Op advies van de havenmeester gaan we met de oudste elektrische trein mee naar de pier van Brighton. Nu rijden er overal in Engeland de oudste treinen dus zal deze wel net zo oud zijn.

Het treintje rijdt over een klein stukje van de Marina naar de pier maar dat is anders een klein e halfuurtje lopen. Voor ₤1,70 kun je als senior heen en terug. Op de pier is het gezellig druk en gokken is de favoriete bezigheid aldaar. Er zijn ook een paar mean machines die over de kop gaan en zo. Dus als je voor astronaut wilt studeren is dit een goede basistraining.

Na het bezoek aan de pier lopen we de oude binnenstad in. Hier vindt je veel kleine nauwe straatjes van 2 m breed waar een heleboel mensen zich doorheen wurmen al dan niet met super buckies met jengelend kids waarvan de moeders heel hard roepen dat ze stil moeten zijn. Nu vraag ik mij af wie hier nu stil moet zijn of het hards roept. Er is voor de nannies nog veel werk te doen.

Verder is het heel leuk en gezellig met hier en daar een terrasje. Inmiddels verloopt de tijd en we moeten snel terug naar de trein die om 17.000 zijn laatste rit richting de marina maakt. Net op tijd arriveren we op het station waar we als laatste instappen.

Bij terugkomst op de boot ruikt het niet erg fris. Het is heel laag water en er valt zelfs in de haven een stuk droog. Verder is er nog de baggerboot die stinkend zwarte blubber omhoog brengt. Na een paar uur is dit gelukkig bedekt met vers water en ruikt het weer naar zee.

 

08-08-2009

Na een goede nachtrust loopt de wekker om 6.00 uur af  voor een klein rukje van 20 mijl naar Eastbourn en Sovereing Harbour. Na Newhaven volgen de seven sisters een gloeien landschap van 7 heuvels. Beachy Head passeren we kort langs de vuurtoren. Het is een geliefde plek voor jumpers die het gezien hebben op deze wereld. De klip is hoog genoeg voor een eindigende vrije val. Lokals beweren dat ze kunnen zien wie er aan de beurt is aan het gedrag en manier van heen en weer lopen.

Op moment van passeren is er niemand gesprongen.

De sluis loopt net leeg als we aankomen en kunnen direct naar binnen. De havenmeester versus sluiswachter komt naar ons toe en wijst een ligplaats toe.

Aangezien het nog vroeg is (11.00 uur) verkennen we de omgeving en die is daar helemaal niet onaardig. Veel terrasje, winkels, restaurants al met al een gezellige boel.

 

09-08-2009

Op laag water vertrekken is even spannend. De sluisdrempel gaat goed 2.3m maar net na de sluis schiet de dieptemeter omhoog naar 1,8m. door het aflaten van water ontstaat daar en drempel snel overgaand in 3 m water. Het eerste waypoint staat bij de Dungeness. Dit een afgelegen plek waar Engeland een energiepark aan het bouwen is. Er zijn plannen voor een kerncentrale aldaar te bouwen. We hebben de wind op kop, althans er staat nauwelijks wind dus moet de motor het werk doen. Het is een wat saaie tocht, waar alleen moet worden opgelet voor het vistuig wat hier veelvuldig aanwezig is. Om toch wat te doen te hebben gaat er een vislijntje overboord en moet de snelheid terug naar 3 kn. De vis wil echter niet bijten in het kunstaas.

Zeven uur later en 42 mijl verder melden we ons bij Dover port control VHF 74 voor toegang via de Westelijke ingang. We mogen doorvaren naar de Marina waar weer contact gelegd moet worden met Dover Marina VHF 80. Ik bestel twee ligplaatsen want B vaart nog steeds mee. In het Wellintondock meren we af.

Het is druk in Dover en bij het binnenvaren komt een helikopter op masthoogte over. Een feestje voor T want die kickt op heli’s. Het blijkt dat dit weekend Dover Regatta is. Na het voorkomen van die beroemde scheur in het kopse, lopen we naar de Esplanade waar de festiviteiten zich afspelen.

De helikopter land op het strand dus T is in de wolken van al dat lawaai. Om het nu allemaal compleet te maken boek ik een vlucht en voor ze het goed en wel door heeft hangen we boven Dover Castle.

Het is vandaag uitzonderlijk helder weer en het zicht vanuit de helikopter was geweldig. Maar even snel als je omhoog gaat, gaat hij ook weer naar beneden. Kort maar bijzonder leuk en met een paar mooie foto’s rijker staan we 5 minuten later weer met beide benen op de grond. Ter land ter zee en in de lucht en dat allemaal op één dag.

Overmorgen splitsen de wegen van NL en B zich. Zij gaan richting Duinkerken en wij moeten het rondje Engeland nog compleet maken en gaan nog verder Noordwaarts. Met een etentje en glaasje Champagne besluiten we de dag die saai begon maar enerverend eindigt.

 

10-08-2009

Een zonnige ochtend met ontbijt in de kuip even wat boodschappen doen en dan op naar Dover Castle. We zijn hier al menig keer geweest maar nog nooit in het kasteel en de daaronder liggende gangen. Sinds enkele jaren zijn die gangen in de krijtrotsen toegankelijk voor het publiek en een bezoek waard.

Het bezoek was vermoeiend door de vele niveaus die overbrugt moeten worden. Het kasteel is aardig ingericht en geeft een goed beeld van de leefstijl in die tijd. De Secret Wartime Tunnels zijn een project op zich en nog schijnt alles nog niet ontdekt te zijn maar volgens de gids moet dit een mythe zijn.

Al met al hebben we er een goede middag doorgebracht. Gelukkig was het niet zo warm als in de ochtend. Na de middag betrok de lucht en moest er een jasje aan, want het waaide behoorlijk daar boven op die white cliff.

 

Foto’s

1 Reactie

  1. niels:
    11 augustus 2009
    On the evening of 31 May 2009 the parents of 5 year-old Sam Puttick, who had died of meningitis two days before, plunged to their deaths at Beachy Head. The couple, Kazumi and Neil Puttick, jumped from the cliff while carrying the body of their dead son in a rucksack and a bag of his toys. Sam's godmother, Cindy Stockting said: 'Neil and Kazumi couldn't bear to be parted from Sam. They just wanted to be with their son when he died and now they are all together in Heaven'.[10]

    ik lees er net over ja :s enge gedachte..
    maar moeders heeft iig haar wens gehad met die heli :)
    we zien jullie snel!