Een check en een lek

18 juli 2009 - Milford Haven, Verenigd Koninkrijk

17-07-2009

Het stormt 7-8 Bf en de regen komt met bakken uit de lucht en het is warm in bed. Daar blijven we dan ook maar wat langer in liggen om nog wat slaap in te halen. Tegen 11 uur wordt het droog en gaan boodschappen doen. Bij het verlaten van de haven wacht de havenmeester ons op. Bij het zijn twee heren en een dame van het ministerie van defensie en die willen onze boot even zien. U moet niet schrikken het is niet alarmerend maar ik ben de man van Abordport Marine Control die u aan de radio heb gehad. Kunnen we uw boot even zien en het type radarreflector? Ja natuurlijk kom maar mee. Foto’s werden gemaakt van schip en reflector. Naar het blijkt heeft die instantie 4 radarposten rond de Cardigan Bay staan om het gebied te overzien bij schietoefeningen. Ons en Annie too konden ze niet in beeld krijgen op de eerst opgegeven positie maar later wel. De range van zichtbaarheid is inderdaad zo’n 10 mijl afhankelijk van de helling die het schip maakt onder zeil. Kortom er was belangstelling voor ons waarvoor ze toch een reis naar Milford Haven over hadden. Mogelijk levert het wat op voor de veiligheid van jachten die in het gebied gaan varen. Melden is dus belangrijk in gebieden waar schietoefeningen worden gehouden.

18-07-2009

Even een blik in machinekamer werpen en schrik wat is dat? Water?? Er hoort geen water in de machinekamer dus waar komt dat vandaan?

Allereerst denk ik aan het roer want daar zit een drukpakking die kan lekken. Een andere optie is een extern koelwaterlek of de schroefas. Ook de boiler kan een bron van wateroverlast zijn.

Ik begin bij het roer want dat heeft al eerder een klein beetje doorlaten. Hier bleek echter alles droog te zijn. Ook de boiler geen lekkage, want dan zou de drinkwaterpomp steeds aanslaan blijft over een extern koelwaterlek. Ik volg de slang vanaf de buitenboordafsluiter en kom uit bij de koeler voor de keerkoppeling en ja hoor een druppel valt op mijn hand. Nou zeg je één druppel, maar na vele uren zijn dat ook veel druppels en enkele liters geworden. Buitenboordafsluiter dicht, twee boutjes los maken en twee slangklemmen. Makkelijk zat maar ik moet wel over de motor heen gaan liggen om er bij te komen. Nu is de ruimte daarvoor niet zo groot en ik ben groot dus een beetje wurmen en ik lig in positie. Nu heb je nooit in één keer het juiste gereedschap dus moet ik er weer uit. Uiteindelijk is het kleine stukje koperen leiding los en kan het lek worden opgezocht.

Door ontzinken is een heel klein gaatje ontstaan in de leiding. Nu is dat met Volvo onderdelen zo, dat alles apart en bijzonder gemaakt wordt en niet courant is. Ik besluit het gaatje dicht te solderen en andere putjes op te vullen. Dit lukt en gelukkig heb ik nog een originele pakking dus lek dicht. Tijdens de werkzaamheden toch nog even een snijwond opgelopen aan de arm door een afgeknipte tie-wrap. Dus bloeden als een rund  T shirt onder etc. een pleister dicht dit lek.

 

Nog even de laatste weerberichten inzien en schrik dinsdag wordt het weer stormachtig. We gaan maandag toch maar naar Padstone en zien dan wel weer. Om Land’s End te ronden moet er niet teveel wind staan want het is een vervelend hoekje waar overfals en eddies voorkomen waar je liever niet inzit of je moet duikbootje willen spelen.

 

Foto’s