weer on line

10 juni 2009 - Kingston upon Hull, Verenigd Koninkrijk

 

Scheepslog woensdag 2009-06-05

 

 

De wekker loopt af. Het is 5.30 uur en het schemert nog maar een beetje. Uit bed en koffie zetten. Zonder koffie,drie shagjes,drie keer Pie, gaat T niet aan de bak.

Zelf een plak ontbijtkoek en koffie. Planning voor vandaag is 6.30 uur vertrek naar Grimsby aan de Humber rivier. Een tocht van 100 mijl en de wind staat NE direct op kop tot we de hoek omgaan bij Great Yarmouth en afbuigen voorlangs Haisborough Sand zeegat The Wouldrichting E sheringham cardinale boei. Met een 60° windje prima koers voor 70 mijl

Maar de windgoden denken daar anders over en draaien lekker met ons mee het hoekje om naar NW. Weer wind op kop en een vervelende zee waar we tegen in moeten hakken de hele reis lang.

We gaan er maar voor zitten er zit niets anders op. De wind neemt nog wat toe tot een dikke 5Bf en de golven worden er dieper of hoger door? Het buist lekker maar onder onze tent is het goed vertoeven.

De wind neemt in de aanloop van de Humber nog een Bf toe echter de golven niet. We krijgen tegen alle verwachting in nog een dikke 2 kn stroom mee

Op veel plaatsen langs de kust staan windmolenparken. Beter in zee dan op land maar toch ik vind het maar niks. Vervuilen de horizon, maken lawaai, belemmeren de vaart, slecht voor de vogeltrek kortom wdl.

 

Na 55 mijl kregen we te horen dat één van onze dierbare op sterven lag. Vanuit het binnenste van het schip stijgt een krijsend geluid op wat door merg en been gaat en de rillingen over je rug doet gaan.

We raken van koers af. Het roer luistert niet meer naar maatje of maatje niet meer naar de koerscomputer. Dat laatste blijkt echter niet zo te zijn. Het gekrijs is nu helemaal niet meer om aan te horen en we moeten constateren dat de stuurmachine, ons maatje op lange tochten, die ons kan laten slapen terwijl we gestaag voortgaan, die het mogelijk maakt om iets anders te doen dan sturen, de geest gaat geven. We zetten maatje op non actief. Het gekrijs stopt de diagnose is duidelijk.

Er zit dus niets anders op dan de liggende houding op te geven voor een zittende en het stuurwiel zelf ter hand te nemen. Nu pas blijkt wat een waardevol maatje dit is. We zwalken verder want zo recht als maatje stuurt kunnen we zelf niet en zeker met zulke diepe golven die de boot alle kanten op doet gaan behalve de goede want dat hebben we nu zelf in de hand.

 

We naderen de DZ no3 boei de aanloop naar de Humber en de “recommended track for yachts”. Volgende track Bull Sand Fort. Er staat hier nog een kunstwerk uit de tweede wereldoorlog in het water. Rond Engeland tref je er meerdere van aan. Sommige te koop maar wat moet je er mee.

Het is druk op de Humber veel schepen verlaten de rivier en net zoveel gaan er weer op.

 

Grimsby is niet meer binnen te lopen. Dat kan alleen HW±2. Er is dan een Free Flow met ander woorden de sluisdeuren staan open. Je kan een uur eerder maar dat kost €11,--.

 

We zijn best moe van al dat gestuiter en we zoeken dan maar een ankerplaats aan de overzijde van de rivier. Nu is de Humber net zo iets als de Westerschelde en de overkant is Breskens. Dus 20 minuten varen en drie Thor schepen voor laten gaan konden we bij Hawkings Pt het anker laten vallen. Lekker in een oppertje konden we genieten van een koud biertje. Ik geloof dat we de kussens niet meer gevoeld hebben. Om 9 uur werden we de andere ochtend wakker. Het is zwaar bewolkt en de lucht ziet er dreigend uit. De temperatuur is 10 graden lager dan gisteren. De zon komt zo nu en dan door en het blijft droog.

 

Om ons maatje een dokter aan te bieden gaan we om 14.30 uur 2uur voor HW de sluis door bij Grimsby. Het gaat er hier allemaal officieel aan toe. Eerst melden en vragen of je naar binnen mag. We moesten even wachten want er kwamen twee jachten uit. De sluis is te smal om elkaar te kunnen passeren. Skin-Deep you have a Go hoor ik via de VHF. Dus naar binnen.

Even dachten we dat we terug waren in de middeleeuwen. Wat een vervallen haven. Het remmingswerk staat overal op instorten oude gebouwen uit de James Cook periode flankeren de kades. Alleen de vismijn zag er redelijk uit. De jachthaven heeft goede pontons en de nodige voorzieningen.

De havenmeester heet daar de Berth Master en die vertelde dat er geen dealer voor ons maatje in Grimsby was. Behulpzaam was hij ook en voorzag ons van een adres en telefoonnummer in Hull.

Hoe lang willen je blijven? Eueueu niet dus. Een snelle rekensom maakte ons duidelijk dat we Hull nog konden bereiken met het opkomende tij en dus ook op tijd voor de toegang tot Hull Marina. Het valt daar voor de sluisdeur namelijk droog.

Wat zijn we toch gezegend met onze Nederlandse havens daar kun je meestal 24 uur/dag naar binnen.

Dus los die landvasten en Fish dock control here the Skin-Deep we like to leave the harbour. OK SK you can Go.

Nu is Hull nog 14 mijl verder dus snel de rivier op. Met 2 kn stroom mee waren we in no time in Hull.

In het dock basin voor de marina aangekomen vroegen we af hoe we de lock keeper konden bereiken. Bellen is een optie want er was blijkbaar geen VHF volgens de info die we ter beschikking hadden.

Er werd niet opgenomen. VHF 80 dan maar. Geen reactie. Plotseling veert er iemand op in het bedienhuisje van de sluis. Een Yacht??? Yes sir an Yacht. De deur ging wijdt voor ons open.

Een persoonlijke groet en wat papieren die we moesten invullen werden overhandigd. Morgen melden in warehouse 13 en dit is de code voor toilet en douche. Voorbij de SPURN kunt u afmeren.

De SPURN is een voormalig lichtschip wat zijn oude dag sluit in Hull Marina.

Gebouwd in 1927, en 48 jaar dienst gedaan op de Humber.

 

 

 

Vrijdag 5 juni 2009.

Het “leven” begint vroeg in Hull. Om 6 uur is het al zeer druk met vrachtauto’s die waarschijnlijk van de ferry af komen. We worden, even maar, wakker. En slapen door tot 9 uur.

Na het ochtend ritueel naar warehouse 13 voor de havengelden. Naast warehouse 13 is een goede watersportwinkel. Na het probleem van ons maatje daar uitgelegd te hebben toonde ze veel begrip voor ons probleem. Ha een customer £ £ £ tekens begonnen te gloren in de ogen. Niets is minder waar. Zeer behulpzaam en reeds op de hoogte van ons probleem was er al kontact gelegd met de lokale dealer. Grimsby had ze geïnformeerd. Ja Ja de tamtam bestaat nog.

Er zou laat in de middag een monteur langs komen want die was nu in Grimsby  Hoeoeoe is het mogelijk. Net na de middag (we waren net terug van een super superstore) stond John, want zo heet die monteur, naast ons op het steiger. What seems to be the problem sir? Wel-kom eerst aan boord. Ik had nog geen tijd gehad om de fietsen en halfwinder te verwijderen uit de achtercabine dus weg die zooi,grootste kussen op de boot eruit, planken weg en daar lag maatje er een beetje zielig bij.

Nu vond John het gelukkig niet nodig om autopsie op maatje te verrichten. Hij mocht van John na nogmaals hartverscheurend gekrijst te hebben voorgoed rusten. Het leed is geleden de service verleend we moeten een nieuw maatje kopen.

In memorium

MAATJE

 Autohelm Type 1 in de leeftijd van 20 jaar.

Wie was er ook al weer uit een rib geboren? Nou ik ben er één kwijt, voor een nieuw maatje, maar dat heb ik er graag voor over en T ook, want die vind sturen maar eng.

 

Nu zou je denken dat de onderdelen hier in Engeland liggen want de firma zit aan de zuidkust van Engeland. Nee meneer die komen uit………jawel NL. Dinsdag in huis en ik kom nieuw maatje direct brengen kun je woensdag weer varen.

Gelukkig liggen we in Hull en niet in Grimsby. Voor T is het een Luilekkerland. Het stikt hier van de winkels en niet van die kleintjes hoor. Multi level stores en nog wel aan de overkant van de straat. Is dat genieten. Zal ik wel poetsen moet ook nog gebeuren.

 

Nu is er in Hull best nog wat te zien en aangezien we niet kunnen varen gaan we maar de toerist uithangen. The Deep is een groot modern gebouw aan de Humber op 10 minuten lopen van de Marina. Het is een tentoonstelling over de zee met aquarium(s). Van haring tot zaagtandvis is er te zien. Het maritiem museum is een bezoek waard en het is nog gratis ook. Veel museums zijn gratis en dat scheelt weer budget.

 

Zondag klusdag. T de was en J de loo. The loo was tijdens de laatste overtocht van zijn fundatie los gerukt toen een grote golf de boot opzij zette en mij erbij. Net opgestaan weer ruw teruggesmeten op the loo. Alle schroeven eruit. Denk je dat even met een overmaatse schroef vast te zetten. Niet dus!

Blijkt er een stalen balk of strip onder te zitten. Nu komt dat goed uit dus boren, boren, jo wat hard. Maar de aanhouder wind en de gaten zaten erin om een mooi schroefdraadje te tappen. Nu vond die tap het net zo hard en op breken na lukte het met wat glijmiddel om een draadje te tappen.

De andere twee van de vier gaten opgeboord en een draadhuls in gelijmd. The loo “zit” nu weer muurvast. Nu breekt dus de plastiek fundatie van the loo maar losgaan NO way.

 

Grootste nadeel van deze haven er is geen internet. Nu is er wel een WI-FI verbinding maar als je probeert om in te loggen dan houdt het op. OEPS geen verbinding. Midden in de stad moet het mogelijk zijn maar om nu met de LT openbaar te zitten typen? Ze zullen hem maar van je schoot rukken. Ben je hem wel mooi kwijt en dit verhaal ook.

 

De was is gedaan en ligt weer droog in de kast. Frisse hoeslakens op bed tijd voor een biertje.

In het washok was het nogal warm je had bijna geen droger nodig. Zelf droog je daar natuurlijk aardig van uit dus een biertje gaat er best in.

 

Naast ons is het Holiday Inn hotel en wat zien we een bruidspaar. Op Zondag. Kan hier dus allemaal. Mooie jurk jammer van de harde wind die de vorm van de jurk deed verwaaien.

Morgen toch maar even wi-fi proberen in de stad. Jullie moeten anders zoveel lezen.

 Het openbaar internetten is niet gelukt maar er is een Internetcafé in het BBC gebouw. Je mag daar alleen een half uur gebruik van maken en dat is tekort om dit verhaal over te typen. Een usb stick mag niet i.v.m. virussen. Je houden het dus tegoed.

 09-06-2009

Het wachten is vandaag op John met ons nieuwe maatje. Met wat geluk kunnen we met de avond nog naar het Pilot station aan het begin van de Humber varen, ruim 20 mijl hier vandaan. Je kunt daar in een NE oppertje ankeren of een boei pakken. Dat laatste wordt ons afgeraden (staal) Er zit weersverandering in de lucht en VTS Humber geeft een W 6-7bf af en dat is slecht nieuws voor de ankerplaats. Nu hebben we al 5 dagen een vette lucht maar geen regen. Het zit er nu toch wel aan te komen.

De afgelopen dagen zijn we meer te weten gekomen over logistiek. Met zicht op een drukke 4 baans route dwars door Hull zien we steeds dezelfde vrachtauto’s langskomen. Volgens ons rijden ze tot de roundabout en komen weer terug. We kunnen ons moeilijk voorstellen dat er een recessie is. Hoe druk moet het dan wel niet zijn in een top conjunctuur.

16.50 uur. John belt dat maatje nog niet is aangekomen. Morgen misschien. Een teleurstelling want we hebben Hull nu wel gezien en wens op eigen hul verder te gaan. Maar het zij zo morgen weer een dag.

 10-06-2009

de dag begint met dikke wolken en hoog opstuigende cumules wat op regen kan geven. Het blijft droog en zelf mooi weer na de middag met een zon die terras weer mogelijk maakt. Eindelijk een Engels biertje na 10 dagen.

Om jullie toch van berichten te kunnen voorzien via Vodafone een dongel aangeschaft waarmee internet over geheel Engeland mogelijk moet zijn. Enigste voorwaarde er moet een vodafone GSM verbinding mogelijk zijn. In het hoge noorden zal dat nog wel problemen opleveren maar dan zien we wel weer. voorlopig werkt het hoop ik.  

We wachten nog steeds op ons nieuw maatje in Hull. Inmiddels kenne we stad op zich niet verkeerd om te moeten wachten.

 

Foto’s

1 Reactie

  1. Rein, Jolanda en Sybrina:
    11 juni 2009
    Hallo J en T, wat leuk om jullie zo te volgen op jullie scheepslog. We zijn benieuwd of jullie "maatje" inmiddels vervangen is door een levend exemplaar. Goeie reis in ieder geval en we zullen regelmatig de scheepslog bekijken.
    Groetjes van Rein en Jolanda uit Waalwijk.