16 juni tot 17 juni

19 juni 2009 - Arbroath, Verenigd Koninkrijk

 

16-06-2009

7.00 uur de wekker loopt af. Opstaan en koffie zetten. De sleutel van het toegangshek inleveren bij de sluismeester voor £10,--. Krijg ik een onbekend briefje van  £10,--. Blijkt een Schots briefje te zijn. De sluismeester zegt nog het is geen faked. Nou we zien wel in Schotland of ze het aannemen.

Sluis door en met ruim 60 mijl voor de boeg op weg naar Holy Island (HI).

Half weg hoorden we via de VHF dat er een windkracht 6-7 werd verwacht. Hierop besloten om Amble binnen te lopen. We ronden Coquet Island een eilandje net voor de kust met duizenden sternen.

Ik roep de marina op en krijgen te horen dat er maar vier voet water op de sil staat. Een sil is een drempel die de havne behoed voor leeglopen bij laag water. Ook de toegang tot de rivier de Amble is niet mogelijk door een bar voor de ingang. In dit geval dus een natuurlijke drempel. Volgens de dame aan de andere kant van de lijn kunen we pas HW-3 naar binnen. Dat betekent dus 4 uur wachten. Daar hadden we zin in dus toch maar dor naar onze eerste bestemming. Hier kwaemn we aan op de tijd dat in Amble naar binnen hadden gekund maar nu zijn we wel bijna 30 mijl verder. We kregen 2 kn stroom mee plus de wind nam toe waardoor we 8-9kn over de grond gingen.

Het binnen lopen met LW bij HI is even opletten want het is er niet diep nu met bijna HW geen probleem. Rond ons kwam de ene na de andere zeehondenkop boven water op te zien wie hier de rust kom verstoren. Even zoeken naar een geschikte ankerplaats ivm. Met de te verwachten harde wind en plons het anker erin p 7m diepte. Met nog 40 meter keting moeten we toch blijven liggen niet.

De windkracht nam toe tot een 6Bf en in de baai die niet beschut is tegen ZO wind bleef het toch goed te doen. In de loop van de avond nam dewind af en een rustige nacht was het resultaat. Op zich valt het hier tegen maar de Farn Eilanden enekele mijlen uit de kust zijn bijzonder mooi en rijk aan dierleven.

 

17-06-2009

Wederom de wekker zelfde tijd want het tij hebben we weer wat ingelopen. Om 07.52 uur weerbericht van Aberdeen coastguard. We zijn nu eindelijk Humber CG kwijt. Gale warning soon 8Bf. Oeps moeten we wel weggaan? We krijgen de wind in de kont en redelijk aflandig dus de zee moet geen problemen opleveren maar acht dat is wel veel. Ook hier in de baai liggen we dan niet goed beschut. De enigste haven in de buurt is Berwick op 12 mijl afstand. We besluiten om hier naar toe te varen, liggen we toch beter beschut. En het is HW bij aankomst op de rivier Tweed die ook erg ondiep is en met een bar voor de deur alleen met HW aan te lopen is. Even de rivier op is het Tweed dock met 2 m MLWS.

We varen de Tweed op en daar staat inderdaad niet veel water ook niet met HW. Goed manoeuvreren is hier vereist. In het Tweed dock ligt een coaster en hoe die daar gekomen is? Leeg in ieder geval want ze zijn hem aan het laden met graan. We zien geen plaats aan de kade waar we langs een trapje omhoog kunnen en de diepte is ook niet genoeg om te blijven drijven met LW. Op de plotter zie ik een witte vlek in al het blauw aan de andere zijde van de rivier aan een kade. Er is een trap en er staat 3,3m water.

Volgens de getijde gegevens gaat er 2,7m weg dus blijft er 0,5m over. Daar kunnen we niet in drijven.

10m uit de kade is een geul/put van 5,4m dus daar voor anker. Het is wel midden op de rivier maar er komt, denken wij, toch niets van stroomopwaarts. We liggen nl voor een vaste brug, wat heet drie bruggen kort achter elkaar en in hoogte oplopend. Berwick lijkt ons een leuk stadje dus zal de rubberboot uit de verpakking moeten komen. Onze boot is ook leuk want er worden vele foto’s gemaakt. Van een lokale dam horen we dat er niet veel jachten komen dus zijn we bijzonder toch?

Inmiddels erg nat geworden van de regen die nadat het anker er uit lag stopt, gaat de kachel aan om alles te drogen. Het is ook maar 16 graden.

vervolg;

Naast de boot zit een zeehond die regelmatig boven komt voor een ademteug en dan even rondkijkt. Op een gegeven moment komt hij boven en had daar een zalm gevangen waar wij van waterstanden en hij dus ook. Even opgooien en hop kop voor naar binnen. De meeuwen krijgen er ook lucht van en proberen nog een hapje mee te eten maar nee dat laat hij niet gebeuren.

De rubberboot blijft in de verpakking en de volgende morgen is het water weer hoog genoeg om verder te trekken richting Schotland. Dat lijkt ver maar de grens ligt hier om de hoek. Volgende haven Arbroath. De weerberichten geven geen Gailwarning dus meer dan 8 krijgen we niet. Eenmaal buiten blijkt er toch een 5-6Bf te staan. De Genua uit en een half groot zeil en daar spurt die boot weg.We zijn even beduust want zoveel geweld hadden we nou ook niet verwacht. Maar na een half uurtje zijn we gewent aan de wind en de snelheid van de boot. De golven zijn niet van betekenis en de wind komt half in. Dit veranderde echter toen we Saint Abb’s Head waren gepasseerd en de wind vanuit de Firth of Forth (FoF)de golven toch aan het rollen kreeg. Zo nu en dan beukte er een tegen de zijkantt met de bedoeling binnen te komen of ons te doen om rollen. Nu geen van beide lukte dus hop op naar nog eens 50 mijl onder de kiel door. Na de middag nam de wind verder in kracht toe en met een top van 37,4 kn moesten de zeilen al ras wat ingenomen worden. Met twee zakdoekjes op ging het nog hard. Boven de FoF trokken zich zeer donkere wolken samen. Je kon de regen eruit zien vallen en dat waren flinke buien zo te zien. Maar we hadden geluk tot drie maal toe gingen ze achterlangs pffff.

Plotseling begon Maatje heftig heen en weer te sturen en had blijkbaar de grootste mooite om een stabiel koers te handhaven. Een blik op de koerscomputer leerde dat het maatje van Maatje de 3e stuurman dus de geest had gegeven. M3 zit ook achter en onder in het schip en zit vast op dezelfde bout als Maatje en heeft als taak om aan te geven wat de roerstand is. De computer moet weten hoe het roer staat om Maatje een goed commando te kunnen geven om een constante koers te kunnen varen. Nu kan Maatje dat ook zonder M3 maar dan krijgt hij opdrachten via een fast heading kompas. Dus als de neus van het schip wegdraait draait het kompas en zegt tegen de computer dat Maatje terug moet sturen. Nu gaat dat zo snel dat de boot een soort zigzag koers gaat varen in een ruwe zee.

Dus zelf maar aan de bak om af en toe te sturen.

Volgens de Reeds viel de haven van Arbruath droog, maar volgens de kaart is er een kanaal gedregd op 2m. Bij aankomst op pal LW de havenmeester opgeroepen op VHF11 en die gaf het advies een half uur te wachten. Nu is dat niet leuk op zo’n knobbelige zee maar vooruit dead slow kop op de wind was het half uur toch snel voorbij. De haven is aan te lopen op een lead line van 299 graden, want met wat rotsen naast de deur kun je dat maar beter doen. Echter niets is meer tot last op zee dan vissers. Ze varen in je koers liggen dwars of leggen vistuig in de lead line. Je wordt daar niet vrolijk van. Eenmaal achter de breakwater waren de golven weg maar het water ook. Het kon net met 1,8m onder de kiel konden we binnen lopen. De jachthaven in kon nog niet, want de sluisdeur kon niet open. Dus even afmeren. T wilde GTS kijken dus schotel op. Er was een duiker onderweg en om 19.30 zou de sluisdeur open kunnen.

Inderdaad om 19.30 riep de HM dat we naar binnen konden. Snel vast leggen en aan wal voor F&C. Deze zaakjes gaan om 20.00 uur dicht en we waren de laatste klant. Overigen prima spul bij Peppo.

We beginnen al aardig fast food klant te worden.

Vrijdag de stad in om de voorraden aan te vullen en een wandeling door het stadje. Er wordt hier flink vis gerookt en dat kun je dan ook overal ruiken evenals de frituren. Met een stuk vers gerookte zalm en een gerookte haddock terug aan boord. De wind is behoorlijk afgenomen maar nog een stevige 5Bf. De zon schijnt zo nu en dan en de zwarte wolken drijven nog steeds voorbij. Eigenlijk willen een stevige regen bui want de boot is zo zout en water kost hier geld  dus als zunige Zeeuw doe je dat dan niet.

Een blik achter onder in het schip leerde als snel dat M3 niet meer zat waar hij moest zitten. Maatje en M3 waren blijkbaar nog geen vrienden en er waren duidelijk afstotingsverschijnselen. Na een stevig gesprek M3 weer aan Maatje gekoppeld en na een paar testen bleek dat ze vriendschap hebben gesloten. Gelukkig dit keer geen hoge kosten. Op een boot heb je altijd wat te doen en er gaat regelmatig wat stuk. Het volgende zie ik al aankomen en dat is de koelwaterpomp voor het interne koelsysteem van de motor. Een paar druppels koelvloeistof geven al aan dat er iets lekt.

De volgende stop is of Aberdeen maar daar is geen echte jachthaven of Peterhead. Ligt een beetje aan het weer. O ja, de Schotse vlag is in top gegaan. Vinden ze leuk die schotten.

 

Er is nog een leuke reactie binnen gekomen van mijn neef C die heeft uitgedokterd dat er meer achter die aap van Hartlepool zit. Hierbij zijn bevindingen---

Monkey hanger (apen-opknoper) is een bijnaam voor een inwoner van de Engelse stad Hartlepool

De naam gaat terug op een legende uit de tijd van de napoleontische oorlogen. Een Frans schip genaamd de Chasse Marée zou destijds voor de kust bij Hartlepool schipbreuk hebben geleden, met een aap als enige overlevende. Deze aap zou ter vermaak van de opvarenden op het schip hebben meegereisd en was gekleed in een Frans uniform. De inwoners van Hartlepool zagen de aap daarom aan voor een Franse spion en besloten hem te ondervragen. Toen de aap bleef zwijgen veroordeelden de Hartlepudlianen hem ter dood. Hij werd opgeknoopt aan de mast van een vissersboot.

De legendarische aap is sindsdien deel van de folklore in Hartlepool. De officiële mascotte van de lokale voetbalclub Hartlepool United is bijvoorbeeld een aap. Deze H'Angus the Monkey werd in 2002 door de bevolking van Hartlepool tot burgemeester verkozen. Stuart Drummond, de acteur die tijdens de campagne de rol van aap vertolkte, haastte zich na zijn verkiezing overigens om te verklaren dat niet de aap, maar hij nu burgemeester was. Ondanks dat hij zijn verkiezingsbelofte "gratis bananen voor alle schoolkinderen" geen gestand deed, werd hij in 2005 herkozen.

Zo zie je maar weer waar een foto toe kan leiden. De aap fungeert nu als opvangbak voor geld t.g.v. een goed doel.

 

 

 

Foto’s

1 Reactie

  1. Gerda en Charles:
    26 juni 2009
    Wij wisten niet dat jij zo goed je verhaal op papier kon zetten. (digitaal) Heel leuk. Zijn trots op jullie. Goede reis en behouden vaart. Ch&G